មេរៀនរៀនពីមួយសប្តាហ៍ដោយគ្មានមិត្តហ្វេសប៊ុក

មិត្តសូន្យ

ចុងយប់ថ្ងៃពុធ ខ្ញុំមិនរាប់អានមនុស្សគ្រប់គ្នាលើគណនីហ្វេសប៊ុករបស់ខ្ញុំទេ ដើម្បីមើលថាតើជីវិតនៅលើបណ្តាញសង្គមនឹងទៅជាយ៉ាងណាបើគ្មានទំនាក់ទំនងសង្គម។ ខ្ញុំបានប្រើហ្វេសប៊ុកផ្តាច់មុខតាមរយៈអន្តរកម្មជាមួយទំព័រអស់រយៈពេលមួយសប្តាហ៍ហើយ ហើយវាត្រូវបានកាត់ចេញនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមិនចូលចិត្តអំពីហ្វេសប៊ុកប៉ុន្តែវាបង្ហាញថាវាត្រូវបានកាត់ចេញនូវរឿងមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានធ្វើអំពីហ្វេសប៊ុកផងដែរ។ សូមក្រឡេកមើលគុណវិបត្តិមួយចំនួន។

ការ​ទំនាក់ទំនង

ហ្វេសប៊ុកគឺជាមធ្យោបាយនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុតដែលមិនធ្លាប់មាន។ អ្នកអាចផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានយ៉ាងងាយស្រួលទៅកាន់បណ្តាញធំមួយប៉ុន្តែអ្នកក៏អាចភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយបុគ្គលដោយការខិតខំឬការចូលរួមតិចតួចបំផុត។ វាងាយស្រួលក្នុងការចែករំលែកព័ត៌មានតាមហ្វេសប៊ុកហើយនោះជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនចង់មានមិត្តហ្វេសប៊ុក។ ខ្ញុំមិនខ្វល់អំពីព័ត៌មានភាគច្រើនដែលខ្ញុំកំពុងទទួលនោះទេ។

នៅក្នុងអត្ថបទតាមដានរបស់ខ្ញុំកាលពីចុងសប្តាហ៍អំពីថាតើមានមិត្តហ្វេសប៊ុកសូន្យមានន័យថាខ្ញុំមានមិត្តសូន្យនៅក្នុងជីវិតខ្ញុំបានសារភាពថាខ្ញុំចូលចិត្តថាវាកាន់តែពិបាកសម្រាប់មនុស្សក្នុងការទាក់ទងខ្ញុំ។ នរណាម្នាក់ប្រកាសអំពីអ្វីដែលពួកគេមានសម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់នៅលើជញ្ជាំងរបស់ពួកគេអាចទៅដល់មិត្តភក្តិរាប់រយនាក់ប៉ុន្តែវាមិនបានទៅដល់ខ្ញុំទេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ប្រាប់ខ្ញុំពីអ្វីដែលអ្នកមានសម្រាប់អាហារថ្ងៃត្រង់អ្នកត្រូវតែចេញពីផ្លូវរបស់អ្នកដើម្បីប្រាប់ខ្ញុំដោយផ្ទាល់។ ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​វា។

អ្វីដែលខ្ញុំមិនចូលចិត្តនោះគឺថាវាដំណើរការទាំងពីរ។ វាពិបាកសម្រាប់មនុស្សក្នុងការទាក់ទងខ្ញុំប៉ុន្តែវាក៏ពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការទាក់ទងពួកគេដែរ។ នៅពេលនិយាយពីមិត្តភក្តិនិងក្រុមគ្រួសារជិតស្និទ្ធខ្ញុំមិនអីទេ។ នៅពេលខ្ញុំត្រូវចែករំលែកព័ត៌មានជាមួយមនុស្សជាច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាននោះគឺជាបញ្ហា។

ខ្ញុំមានការសម្តែងកំប្លែងនៅយប់នេះហើយមធ្យោបាយផ្សព្វផ្សាយធម្មតារបស់ខ្ញុំគឺត្រូវផ្សព្វផ្សាយតាមហ្វេសប៊ុកពីរបីដងហើយអញ្ជើញមិត្តភក្តិដែលខ្ញុំគិតថាចង់មកសំដែង។ ឥឡូវខ្ញុំមានមិត្តភក្តិសូន្យខ្ញុំមិនអាចអញ្ជើញអ្នកណាម្នាក់បានទេហើយដោយសារតែរបៀបដែលហ្វេសប៊ុកបិទទំព័រចរាចរណ៍មានតែមួយភាគនៃមនុស្សដែលចូលចិត្តទំព័រកំប្លែងរបស់ខ្ញុំនឹងឃើញព័ត៌មានថ្មីៗអំពីវា។

ផ្នែកដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចនេះគឺថានៅសប្តាហ៍នេះគ្មានមិត្តភក្តិកំប្លែងរបស់ខ្ញុំអាចអញ្ជើញខ្ញុំមកសំដែងតាមរយៈហ្វេសប៊ុកបានទេហើយពួកគេពិតជាត្រូវមកជួបខ្ញុំដោយផ្ទាល់។

ក្រៅពីការផ្សព្វផ្សាយដោយខ្លួនឯងហ្វេសប៊ុកគឺល្អនៅពេលដែលអ្នកមានអ្វីដែលមានប្រយោជន៍ដើម្បីប្រាប់មនុស្សជាច្រើនក្នុងពេលតែមួយ។ ចុងសប្តាហ៍នេះខ្ញុំមានសំបុត្រពីរទៅការប្រគំតន្ត្រីមួយដែលខ្ញុំបានព្យាយាមផ្តល់ឱ្យដោយជូនដំណឹងខ្លី។ នៅពេលខ្ញុំមានមិត្តភក្តិរាប់រយនាក់នៅក្នុងហ្វេសប៊ុកប្រសិនបើខ្ញុំបានប្រកាសអំពីការមានសំបុត្រប្រគំតន្ត្រីឥតគិតថ្លៃចំនួនពីរខ្ញុំប្រហែលជាទទួលបានការឆ្លើយតបពីនរណាម្នាក់ហើយមិត្តរបស់ខ្ញុំខ្លះអាចទៅបាន។ ផ្ទុយទៅវិញសំបុត្រមិនបានប្រើទេ។

វាអាចមានអត្ថប្រយោជន៍ខ្លះចំពោះការមានមិត្តភក្តិតាមហ្វេសប៊ុកប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែមិនជឿជាក់ថាខ្ញុំគួរតែមាន ៣៦៩ ក្នុងចំណោមពួកគេ។

ពន្យល់ពីមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនមែនជាមិត្តនឹងមនុស្ស

កាលពីសប្តាហ៍មុនខ្ញុំមានការសន្ទនាយ៉ាងច្រើនជាមួយមនុស្សអំពីមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនមែនជាមិត្តហ្វេសប៊ុកជាមួយពួកគេទៀតឬហេតុអ្វីពួកគេមិនគួរផ្ញើសំណើមិត្តមកខ្ញុំ។ រឿងនេះហត់នឿយណាស់ព្រោះខ្ញុំមិនចូលចិត្តនិយាយឡើងវិញ។ បំរែបំរួលនេះគឺថាមនុស្សសន្មតថាខ្ញុំបានឃើញអ្វីដែលពួកគេបានបង្ហោះទៅក្នុងហ្វេសប៊ុក។

ការមិនមានមិត្តហ្វេសប៊ុកឥឡូវនេះគឺដូចជាមិនមានទូរស័ព្ទចល័តកាលពីប្រាំឆ្នាំមុនរឺក៏អត់មានទូរស័ព្ទនៅទស្សវត្ស ៩០ ។ (ខ្ញុំសន្មតថាអ្នករាល់គ្នាមានទូរស័ព្ទចល័តនៅពេលនេះជាពិសេសអ្នកដែលអាន Geekosystem ។ ) មិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាប្រើហ្វេសប៊ុកទេប៉ុន្តែមនុស្សគ្រប់រូបអាចធ្វើបានថាវាមានសុវត្ថិភាពក្នុងការសន្មត់ថាអ្នកអាចផ្ញើសារទៅនរណាម្នាក់។

ការស្ថិតនៅក្នុងក្រុមដែលអាចចូលដំណើរការបានច្រើនឬតិចតាមរយៈហ្វេសប៊ុកអាចតម្រូវឱ្យមានការពន្យល់បន្ថែមទៀតនៅក្នុងជីវិតពិតជាងតម្លៃ។

អ្នករាល់គ្នាខកខានខួបកំណើតរបស់ខ្ញុំ

ថ្មីៗនេះខ្ញុំមានអាយុ ៣០ ឆ្នាំហើយខ្ញុំបានទទួលសារសូន្យអំពីវានៅលើហ្វេសប៊ុក។ ជាការពិតណាស់នោះជាការដែលខ្ញុំធ្វើផ្ទាល់។ រឿងនេះពិតជាបានកើតឡើងមុនពេលដែលខ្ញុំមិនរាប់អានមនុស្សគ្រប់គ្នាប៉ុន្តែកាលពីឆ្នាំមុនខ្ញុំមានការធុញទ្រាន់នឹងរាល់បំណងប្រាថ្នាថ្ងៃកំណើតពីមនុស្សដែលដឹងថាវាជាថ្ងៃកំណើតរបស់ខ្ញុំពីព្រោះហ្វេសប៊ុកបានប្រាប់ពួកគេដូច្នេះខ្ញុំបានយកថ្ងៃកំណើតចេញពីប្រវត្តិរូបរបស់ខ្ញុំ។ ជាក់ស្តែងការមានមិត្តភ័ក្ត្រហ្វេសប៊ុកសូន្យក៏នឹងនាំឱ្យមានការស្វាគមន៍ថ្ងៃកំណើតសូន្យពីមនុស្សដែលអ្នកបានទៅសាលាបឋមសិក្សាជាមួយឬជួបគ្នានៅឯពិធីជប់លៀងម្តងដែរដូច្នេះខ្ញុំក៏រាប់បញ្ចូលវានៅទីនេះដែរ។

ដោយផ្ទាល់ខ្ញុំមិនបានគិតដល់ការខ្វះការស្វាគមន៍ថ្ងៃកំណើតតាមហ្វេសប៊ុកទេប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាមនុស្សផ្សេងទៀតពិតជាចូលចិត្តពួកគេដូច្នេះខ្ញុំរាប់បញ្ចូលវាដូចជាគុណវិបត្តិមួយដែលទទួលស្គាល់ថាខ្ញុំភាគច្រើនជាជនជាតិភាគតិចនៅទីនេះ។

អ្វីដែលគួរឱ្យធុញទ្រាន់នោះគឺថ្ងៃខួបកំណើតរបស់ខ្ញុំគឺនៅថ្ងៃតែមួយជាថ្ងៃបុណ្យសពគ្រួសារដូច្នេះខ្ញុំបានឃើញក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំភាគច្រើននិងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំជាច្រើនមុខ។ (កំណត់ចំណាំចំហៀងៈផ្តល់ភាពរីករាយគឺជារឿងចំលែកដែលត្រូវធ្វើនៅថ្ងៃកំណើតគម្រប់ ៣០ ឆ្នាំរបស់អ្នក។ )

ភាពធុញទ្រាន់

នៅពេលហ្វេសប៊ុកចាប់ផ្តើមដំណើរការ នៅផ្ទះលោក Mark Zuckerberg បាននិយាយថាមនុស្សចំណាយពេល 23% នៃពេលវេលានៅលើស្មាតហ្វូនរបស់ពួកគេដោយប្រើកម្មវិធីហ្វេសប៊ុក។ ខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំចំណាយពេលវេលាច្រើនលើវាទេប៉ុន្តែខ្ញុំបានពិនិត្យវាឱ្យបានទៀងទាត់។ នៅពេលដែលខ្ញុំមិនរាប់អានមនុស្សគ្រប់គ្នាខ្ញុំក៏បានលុបកម្មវិធីហ្វេសប៊ុកចេញពីទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំ។ នោះមានន័យថាខ្ញុំមានរឿងតិចជាងនេះដើម្បីពិនិត្យពេលមើលទូរស័ព្ទខ្ញុំ។

នោះមានគុណសម្បត្តិនិងគុណវិបត្តិរបស់វា។ និយាយរួមខ្ញុំខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាតិចនៅលើទូរស័ព្ទខ្ញុំ។ នោះក៏មានន័យថានៅពេលដែលខ្ញុំមិនមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលត្រូវធ្វើប៉ុន្តែខ្ជះខ្ជាយពេលវេលានៅលើទូរស័ព្ទខ្ញុំមានមធ្យោបាយតិចជាងមួយដែលត្រូវខ្ជះខ្ជាយវា។ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំនៅតែអាចប្រើកម្មវិធីហ្វេសប៊ុកដើម្បីពិនិត្យមើលទំព័រដែលខ្ញុំចូលចិត្តប៉ុន្តែមិនមានកន្លែងជាច្រើនដែលខ្ញុំត្រូវការដើម្បីពិនិត្យមើលបច្ចុប្បន្នភាពជានិច្ច។

វេជ្ជបណ្ឌិតដែល alice នៅក្នុងទឹកដីដ៏អស្ចារ្យ

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ខ្ញុំនិយាយត្រូវថាការមិនរាប់អានមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ខ្ញុំទាំងអស់ជាមួយហ្វេសប៊ុក។ សប្តាហ៍នេះត្រូវបានចាត់ទុកជាមោឃៈដោយរីករាយនៃសំណើហ្គេម, អញ្ជើញទៅអ្វីដែលខ្ញុំនឹងមិនទៅ, និងការធ្វើឱ្យទាន់សម័យយ៉ាងខ្លាំងពីមនុស្សដែលខ្ញុំស្គាល់។ ខ្ញុំដឹងថានៅពេលនោះនឹងមានគុណវិបត្តិខ្លះប៉ុន្តែខ្ញុំប្រហែលជាមិនបានមើលស្រាលពួកគេទេ។

មុនពេលខ្ញុំមិនរាប់អានពួកគេទាំងអស់ខ្ញុំមានមិត្តហ្វេសប៊ុក ៣៦៩ នាក់។ ដូចដែលខ្ញុំបាននិយាយនៅក្នុងការប្រកាសមុន ៗ ខ្ញុំមិនមែនជាមិត្តភក្តិជាមួយពួកគេទាំងអស់ទេ។ មិត្តភក្តិម្នាក់ក្នុងជីវិតពិតរបស់ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំថាបន្ទាប់ពីមួយសប្តាហ៍ខ្ញុំនឹងបន្ថែមអ្នករាល់គ្នាទៀតដែលខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថាពួកគេនឹងមិនមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងនោះទេ។ ទោះបីខ្ញុំសំរេចចិត្តវិលត្រឡប់ទៅរកមិត្តភក្តិនៅលើហ្វេសប៊ុកក៏ដោយក៏ខ្ញុំនឹងមិនធ្វើឱ្យគ្រប់គ្នាពេញចិត្តដែរ។

នៅពេលដែលខ្ញុំចុះឈ្មោះចូលហ្វេសប៊ុកដំបូងខ្ញុំមានកំណត់មិត្តភក្តិ ១០០ នាក់។ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមិនអាចរក្សាមិត្តភក្តិពិត ១០០ នាក់បានទេដូច្នេះហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំព្យាយាមរក្សាច្រើនជាងនេះទៅទៀត? លេខ ១០០ គឺជាលេខដែលបំពានប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំបានសំរេចចិត្តធ្វើគឺរក្សាបញ្ជីមិត្តហ្វេសប៊ុកឱ្យតឹងរ៉ឹងជាងមុន។

នៅលើអត្ថបទចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំអំពីការពិសោធន៍ហ្វេសប៊ុករបស់អ្នកអានដែលហៅខ្លួនឯងថាបានធ្វើអត្ថាធិប្បាយ៖

ខ្ញុំចូលចិត្តគិតថាហ្វេសប៊ុករបស់ខ្ញុំត្រូវតែដូចជាផ្ទះ។ តើអ្នកណាដែលខ្ញុំពិតជារីករាយនឹងជិតស្និទ្ធជាមួយ?

ខ្ញុំគិតថានេះជាវិធីល្អក្នុងការមើលវាប៉ុន្តែខ្ញុំមិនសូវមានសង្គមច្រើនដូចមនុស្សភាគច្រើនទេ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំអាចនឹងអនុញ្ញាតឱ្យមិត្តភក្តិហ្វេសប៊ុករបស់ខ្ញុំភាគច្រើនចូលទៅក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំភាគច្រើនប្រហែលជា ៣៦៩ នាក់ខ្ញុំអាចបន្ថែមអ្នកដែលខ្ញុំអនុញ្ញាតឱ្យចូលក្នុងបន្ទប់គេងឬការិយាល័យនៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនមានលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យជាក់លាក់ទេប៉ុន្តែទីបំផុតខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសមិត្តភក្តិហ្វេសប៊ុករបស់ខ្ញុំច្រើន។

វាប្រហែលជាពិបាកបន្តិចក្នុងការពន្យល់ដល់អ្នកស្គាល់គ្នាឬសាច់ញាតិឆ្ងាយពីមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនចង់ធ្វើជាមិត្តហ្វេសប៊ុករបស់ពួកគេប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាវាសមនឹងទទួលបានមិត្តភក្តិហ្វេសប៊ុកម្តងទៀតដោយមិនចាំបាច់សង្ឃឹមថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយក្រុម នៃពត៌មានគ្មានន័យស្ទ្រីមវិធីរបស់ខ្ញុំ។

ខ្ញុំមិនប្រាកដថាខ្ញុំនឹងបន្ថែមអ្នកណាជាមិត្តភក្តិម្តងទៀតទេប៉ុន្តែខ្ញុំគួរតែចាប់ផ្តើមជាមួយប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំដូច្នេះយ៉ាងហោចណាស់នាងអាចចុះបញ្ជីខ្ញុំជាប្តីប្រពន្ធរបស់នាងម្តងទៀត។

ពាក់ព័ន្ធនឹងចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក